تفاوت کوین و توکن
تفاوت کوین و توکن
یکی از سوالات اساسی کریپتو که هیچکس درباره آن صحبت نمی کند اینه که:
چرا دوج کوین؟
چرا نمیگیم دوج توکن؟
هیچ کس آنقدر صادق نیست که بپذیرد تفاوت را نمی داند.
خوب، جدا از شوخی، تفاوت بین کوین و توکن احتمالا برای بسیاری از افراد روشن است. اما اگر در حال خواندن این مقاله هستید، ممکن است آن را ندانید. بنابراین ما آن را برای شما روشن می کنیم.
کوین یا سکه چیست؟
کوین ها رمزارزی متعلق به یک بلاکچین هستند یعنی بلاکچین انحصاری خودشون رو دارند. آنها مستقل از زنجیره های دیگر هستند و نمی توان آنها را روی زنجیره های دیگر به شکل اصلی خود استفاده کرد. موارد استفاده از کوین عبارتند از :
- وسیله مبادله
- ذخیره ارزش
- واحد محاسبه
برخی از محبوب ترین کوین ها بیت کوین، اتریوم و دوج کوین هستند.
یک کوین میتواند از طریق استخراج تولید شود، به این معنی که (در ساده ترین شکل آن) رایانه ها معماهای پیچیده ریاضی را حل می کنند و تراکنش ها را برای تولید کوین تأیید می کنند. اولین رایانه ای که مشکل را حل می کند با کوین های تازه مینت شده پاداش می گیرد. این مورد تضمین می کند که شبکه امن و غیر متمرکز است.
برخی از ویژگی ها و مزایای کوین عبارتند از:
- تمرکززدایی : کوین ها توسط هیچ مقام مرکزی یا واسطه ای کنترل نمی شوند. آنها بر اساس قوانین پروتکل خود و اجماع جامعه خود اداره می شوند. این مورد به کاربران آزادی و حریم خصوصی بیشتری را در مورد معاملات و وجوه خود می دهد.
- امنیت : کوین ها با رمزنگاری و رمزگذاری محافظت می شوند. آنها در برابر هک، سانسور و کلاهبرداری مقاوم هستند. کاربران می توانند بدون اتکا به اشخاص ثالث، مطمئن باشند که کوین هایشان ایمن و معتبر هستند.
- کمبود : اکثر کوین ها عرضه محدودی دارند که توسط الگوریتم آنها از پیش تعیین شده است. این یک اثر کاهش تورم ایجاد می کند که ارزش آن را در طول زمان افزایش می دهد. به عنوان مثال، بیت کوین در مجموع ۲۱ میلیون عرضه دارد و اتریوم تورم زا است. با این حال، همه کوین ها کمیاب نیستند، مانند دوج کوین که هیچ سقفی برای عرضه خود ندارد.
کوین ها می توانند بر اساس نحوه ایجاد، ارزش و عملکردی که انجام می دهند متفاوت باشند. در اینجا چند نمونه از انواع کوین آورده شده است :
- کوین های بومی : کوین هایی هستند که بر روی بلاکچین اجرا می شوند و به عنوان ارز اصلی شبکه عمل می کنند. به عنوان مثال می توان به بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و لایت کوین (LTC) اشاره کرد.
- کوین های فورک شده : کوین هایی هستند که از یک بلاکچین موجود با جدا شدن یا انشعاب از آن به دست می آیند. به عنوان مثال می توان به بیت کوین کش (BCH)، بیت کوین SV (BSV) و اتریوم کلاسیک (ETC) اشاره کرد.
- کوین های رپد شده : این ها کوین هایی هستند که نشان دهنده دارایی دیگری در یک بلاکچین متفاوت هستند. آنها به کاربران امکان دسترسی به عملکرد و نقدینگی زنجیره ای را می دهند. به عنوان مثال می توان به رپد بیت کوین (WBTC)، رپد اتر (WETH) اشاره کرد.
- استیبل کوین : کوین هایی هستند که به ارزش دارایی دیگری مانند ارز فیات یا طلا متصل می شوند. هدف آنها ایجاد ثبات قیمت و کاهش نوسانات است. به عنوان مثال می توان به Tether (USDT)، USD Coin (USDC) اشاره کرد.
توکن چیست؟
توکن ها در یک بلاک چین موجود یا دیگر قرار می گیرند و برای عملکرد خود به آن وابسته هستند. یک توکن می تواند نشان دهنده چیزهای مختلفی باشد، مانند ابزار، حقوق حاکمیتی، سهام مالکیت یا موارد دیگر، در کل توکن یعنی مواردی که روی بلاکچین های دیگر توکنیزه شده اند.
توکنها معمولاً از پیش استخراج میشوند، به این معنی که توسعهدهندگان از یک قرارداد هوشمند برای صدور توکنهای جدید و توزیع آنها در بین کاربران استفاده میکنند. برخی از ویژگی ها و مزایای توکن ها عبارتند از:
-کاربرد یا یوتیلیتی: توکن ها برای استفاده از برنامه های غیرمتمرکز (dApps) که برای آنها ساخته شده اند ضروری هستند. کاربران می توانند از توکن ها برای پرداخت هزینه ها، انجام اقدامات یا دریافت مزایا استفاده کنند.
-حاکمیت: توکنها میتوانند صدایی را در فرآیند تصمیمگیری بلاکچین یا dApp به کاربران بدهند. کاربران می توانند از نشانه ها برای رای دادن در مورد پیشنهادات، تغییرات یا ارتقاء استفاده کنند.
تعامل پذیری: توکن ها می توانند ارتباط و سازگاری زنجیره ای را فعال کنند. برخلاف کوین ها، توکن ها می توانند توسط بلاکچین های مختلف پشتیبانی شوند.
توکن ها مانند ارز دیجیتال برای پروتکلی هستند که به آنها ارائه می شود. آنها می توانند به کاربران دسترسی، حقوق یا پاداش اعطا کنند.
انواع مختلفی از توکن ها بر اساس عملکرد، ارزش پیشنهادی، موارد استفاده و غیره وجود دارد. در اینجا چند نمونه از انواع توکن ها آورده شده است:
-توکن های کاربردی: آنها دسترسی به یک سرویس یا عملکرد را در بلاکچین یا dApp فراهم می کنند. به عنوان مثال می توان به Uniswap (UNI) و Chainlink (LINK) اشاره کرد.
- توکن های حکومتی : آنها به کاربران اجازه می دهند تا در مدیریت بلاکچین یا dApp نظر بدهند. به عنوان مثال می توان به Maker (MKR)، Compound (COMP)، Aave (AAVE) و بیشتر توکن های دیگر اشاره کرد.
- توکن های اوراق بهادار : آنها سهمی از مالکیت یا ادعایی بر یک دارایی یا جریان درآمد را نشان می دهند. آنها تابع مقررات و انطباق اوراق بهادار هستند. به عنوان مثال می توان به Polymath (POLY) اشاره کرد.
- توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) : آنها اقلام دیجیتالی منحصربهفرد و غیرقابل تقسیم، مانند آثار هنری و کلکسیونی را نشان میدهند. آنها قابل تعویض نیستند و مقادیر متفاوتی دارند. به عنوان مثال می توان به CryptoPunks و Bored Apes اشاره کرد.
تفاوت کوین و توکن
اکنون که می دانیم کوین و توکن چیست، بیایید ببینیم که تفاوت آنها با یکدیگر چیست. در اینجا مقایسه ویژگی به ویژگی کوین ها و توکن ها وجود دارد:
کوین ها برای معاملات عمومی و حفظ ارزش مناسب تر هستند، در حالی که توکن ها برای اهداف خاص و ایجاد ارزش مناسب تر هستند. با این حال، این بدان معنا نیست که کوین ها و توکن ها متقابلاً منحصر به فرد یا ناسازگار هستند. در واقع، آنها می توانند با هم کار کنند و در اکوسیستم کریپتو مکمل یکدیگر باشند. مثلا:
کاربران می توانند از کوین برای خرید توکن یا استفاده از توکن برای پرداخت هزینه در شبکه های کوین استفاده کنند.
کاربران میتوانند کوین ها یا توکنها را برای کسب جوایز یا مشارکت در حکمرانی به اشتراک بگذارند.
کاربران می توانند با استفاده از صرافی های غیرمتمرکز (DEX) یا بازارسازان خودکار (AMM) کوین ها یا توکن ها را با یکدیگر مبادله کنند.
در حالت کلی به رمزارزهایی که بلاکچین متلق به خودشون رو دارند میگن کوین مثل بیت کوین، اتر، بایننس کوین و دوج کوین و به رمزارزهایی که روی بلاکچین دیگه ای هستند و از خودشون بلاکچین ندارند مثل تتر، یونی سواپ، پنکیک سواپ و آربیتروم میگن توکن. البته توضیح کامل و شرایط توکن بودن را در بالا به صورت کامل توضیح دادیم.
منابع :
https://coinmarketcap.com/alexandria/article/coin-vs-token:-what-is-the-difference
دیدگاهتان را بنویسید